If this is all there is
And heaven sleeps on earth
Then I can’t stand the weight
Of every hopeless birth
A word destroys a world
I carry scales around
The balance is disturbed
By every foreign sound
Chorus:
So if I do you wrong
Remember my weakness
Remorse will come along
Covered in sweetness
My boat sails up and down
With every changing tide
I look for shores to land
A place to rest and hide
To tend my unseen wounds
To gather strength and learn
For to the unknown seas
I once again will turn
Chorus:
So if I do you wrong
Remember my weakness
Remorse will come along
Covered in sweetness
Meindert Inderwisch
Ad Moelands
Frederike van Veeren
Als ik je onrecht aandoe
als dit alles is
en de hemel op aarde slaapt
kan ik het gewicht van iedere hopeloze geboorte
niet verdragen
een woord volstaat om een wereld te vernietigen
ik draag een weegschaal bij me
de balans raakt verstoord
door ieder vreemd geluid
als ik je onrecht aandoe
denk dan aan mijn zwakte
berouw volgt spoedig
gedrenkt in zoetheid
mijn boot zeilt op en neer
bij ieder tij dat keert
ik zoek naar kusten om aan land te gaan
een plaats om me te verbergen en te rusten
om mijn ongeziene wonden te verzorgen
kracht te verzamelen en te leren
want het is mijn lot om terug te keren
naar de onbekende zeeën
maar als ik je onrecht doe
denk dan aan mijn zwakte
berouw zal snel je deel zijn
gedrenkt in zoetheid
Net als Albert Camus, zie ik het leven als iets dat absurd is. De betekenis die er al aan te ontlenen valt, wordt bepaald door ons vermogen om te genieten van een geniaal afgebakende microkosmos. En wie kan dat: leven met zijn geliefden, plezier ontlenen aan de eenvoudige dingen, zonder daarbij zowat iedere seconde gehinderd te worden door het menselijk tekort. Van jezelf of anderen.
Volgens Sartre lag het aan die laatste groep, althans: dat wordt hem toegedicht. Iedere dag gaat het merendeel op aan het verdragen van desillusies, slechte werkomstandigheden, de marteling van de bureaucratie, geliefden die niets van ons begrijpen, niets van ons kunnen begrijpen, niets van ons willen begrijpen. Geliefden die zichzelf niet willen doorgronden, die de ander nodig hebben om de schuld te geven, die nog nooit een waarachtig zelfinzicht konden verdragen. Wanneer we al iets begrijpen, zijn we te oud om er ons voordeel nog mee te doen. We worden opgejaagd naar de dood alsof we niet de liefste kinderen van de wereld waren. Maar als ik jou onrecht aandoe, zal ik alles in het werk stellen om het goed te maken. Jouw pijn is zoveel belangrijker dan mijn zijn.
EN_GB 
NL