I held your face for so long
For so long
A fragile embrace for so long
For so long
And I watched you
With your eyes closed
In the silence about to break
Chorus:
Those days are gone now
We live with strangers
They talk and sleep in the rooms we shared
But for a while then, there was a promise
Left untouched in the air
You draw back the sheets on your bed for the night
But I won’t be there to witness the flight
That will take you where your mind blows
Are we lovers when we dream?
Chorus
Produced by Ad Moelands & Meindert Inderwisch
Meindert Inderwisch
Ad Moelands
Chris Peeters
Debby Luyten
Leven met vreemden
Ik hield je gezicht in mijn handen (en kuste je sproetjes, je oogleden, je neus, alsof je mijn kind was)
een broze omhelzing waar ik van dacht er eeuwig te kunnen terugkeren (jij, met wie ik oud wilde worden, ja, zulke platitudes leven ook in mijn verlangen)
en ik keek naar je
je geloken ogen
in de stilte die zou uitbarsten
zou verworden tot een verwijdering
onoverbrugbaar als een oceaan
voor de eenzame zwemmer
Die dagen liggen achter ons
we wonen met vreemden
ze praten en slapen
in de kamers die jij en ik deelden
maar zo lang als het duurde
hing de zoete belofte onaangeraakt
boven onze hoofden
je slaat de lakens open
bereid je voor op de nacht
maar ik zal er niet zijn
om de vlucht te zien die je brengt
waar je geest je heen waait
zijn we nog geliefden wanneer we dromen
Ik kan dit liedje niet zingen zoals ik het zou willen. Ik heb het kunnen schrijven, de muziek en teksten.
De productie van dit nummer samen gedaan met pianist Ad Moelands die vlinders uit zijn vingertoppen vrijlaat. Ik kan dit liedje nog niet zingen zoals ik het zou willen. Daarvoor moet ik ergens heen waar mijn schreeuw beteugeld wordt tot het ritselen van herfstbladeren. Die plaats zal ik vinden.
EN_GB 
NL